Kulilits Moments: Curious Minds

Wow! It has been almost 6 months since the last time I blogged. Sobrang busy na talaga. So sorry!With four kids plus a hubby without a household help, sobrang hahanapan na lang talaga ng time to blog.

Anyway, gusto ko lang naman ishare sa inyo ang conversation naming ng mga kulilits last night. Sobrang curious nila talaga. Yung mga tanong pa nila yung tipong hindi ko pa kayang i-explain ngayon since they are just 5 years old. Haayyysttt...

So here it goes...

Chris: Mommy, is daddy really an actor?
Me: Hmmm... yes! He has a movie. (ito yung movie na naging extra lang si hubby... Hahaha!)
Chris: What was the title of the movie again?
Me: I Love You Goodbye
Ian: Why do you say I love you to goodbye?
Me: It's just the title of the movie anak.
Chris: Can we watch it?
Me: Hmmm... you can only watch the scene where daddy is.
Ian: Why can't we watch the whole movie mommy?
Me: Because there are scenes that you can't watch.
Chris: Why?
Doc Padu: Because it is not yet appropriate to your age.
Ian: Is there kissing like in Spiderman?
Me: Hmmm... yes...
Chris: Why is kissing yucky? Why do you need to cover our eyes? Well, can we watch it with daddy and just cover our eyes if there are kissing.
Me: No! Just the scenes where daddy is.
Chris: Why? I want to watch it!
Me: Because it is for adults only.
Chris: Why only for adults? Why can't we watch it?
Me: Ang kulit mo ha! Sobra kang curious! When you become a teenager your daddy will talk with you about it. For now, you are too young for those things.
Chris: Why? Because when we are going to be a teenager, we are going to love a girl?
Doc Padu: What love? You study first and learn to earn a living!

Hahaha! Pero mahaba pa talaga yang conversation na yan eh. Ang kulit ng kambal. Ang daming tanong. Hindi ko masagot ng diretso na may sex scenes dahil alam ko na tatanungin ako kung ano yun at hindi pa ako ready sagutin o pag-usapan yun. Besides, gaya nga ng sinabi ko kanina, they are just 5 years old!!!

Kayo mommies, ano bang advice ang maibibigay niyo sa akin? Paano niyo sinagot ang mga tanong na ganito ng kids niyo? Pashare naman please...

So Malas!

When it rains, it pours! That is the phrase that could describe the series of unfortunate events that we experienced the past few days. Experiences na sobrang naka-hassle sa amin at naka-cause ng unforeseen expenses.

First, nasira yung refrigerator namin. Mga last week ng May yun. Unti unting nawala yung lamig ng freezer hanggang nawala na ng tuluyan. I tried saving the all the food from the freezer by cooking all of it. Unfortunately, may mga nasira at inamag pa rin. Sobrang daming nasayang. Nakakainis! Ako pa naman yung taong ayaw ng may nasasayang na pagkain.

We had our ref serviced. Sobrang tagal ng inabot dahil mali yung unang assessment. Kaya ayun, mga ilang araw kaming nagtiis sa cooler. At dahil sobrang gastos sa ice at sobrang hirap ng walang ref, pinadala ko sa house namin yung old ref namin para may magamit kaming temporary ref. Buti pa nga yung old ref namin, kahit more than 10 years na, ayos pa rin ang andar. Samantalang yung existing ref namin, mag- 4 years pa lang, nasira na kaagad.

So ayan, nagawa na siya. Pero kamusta naman ang damage sa bulsa? Actually, hanggang ngayon, di ko pa rin tanggap yung inabot ng pagpapagawa ng ref namin. Imagine, almost 6k! Para akong nagpagawa ng sasakyan eh.

Second, last June 10, nahuli si hubby ng beating the red light. Actually, yellow pa yun eh. Alanganin na huminto. Ayaw na lang makipagdiskusyon ni hubby at baka dagdagan pa yung violation na ilagay. Di ko pa alam how much ang magiging damage nun. Pero according to my mom, mga 2k daw yun. Haaayyysssttt...

Third,  June 11 ng gabi, biglang nawalan kami ng kuryente. Akala ko brown out. Pero pagsilip ko sa labas, kami lang ang walang kuryente. I checked our circuit breaker, wala namang nag-trip. I called hubby to go home immediately and help me find what caused it. Chineck niya yung meter base namin, medyo loose na. So we called Meralco to check on it. Buti na lang they responded immediately. Nakita nila na corroded na yung connection namin sa main line and they fixed it. Looking at the bright side, at least nangyari yan na nandito kami kesa naman wala kami di ba?

Fourth, June 12, biglang nagkaroon ng gas leak yung gas burner namin sa dirty kitchen. Nadiscover lang ni hubby when he replaced the LPG tank. Biglang nagkaroon ng explosion. Buti na lang sa labas ng house and hindi nasugatan si hubby. Yun lang, nasunog yung arm hair niya.

Di ko talaga maisip kung bakit nagkaroon ng gas leak eh. Nagluluto lang ako then naubusan ng gas. Tapos nung pinalitan ni hubby, dun lang lumabas. May explanation ba dun? Something to do with pressure ba since bagong palit yung LPG? Anyway, looking at the bright side, buti hindi sumabog habang nagluluto ako. Yun nga lang, kailangan na naman namin bumili ng new gas burner.

Fifth, natapunan ako sa mukha ng toyo! Hahaha! While cooking inside our house, nung inaayos ko mga condiments sa upper cabinet, nabuhos yun toyo sa mukha ko. Malas lang talaga!

Ang dami ano? Sunod sunod talaga eh! Tama na, quota na kami!

Hopefully, after all these troubles, good things will happen next... =)

Store Finds: Boys' Sandals

The twins have Crocs sandals. Yun yung shoe wear nila that they could wear sa kahit anong clothes. Mapa shorts man o pants bagay. It was given to them by there Lolo Em. More or less mga 3 years na siguro yun. Kaya naman ang tagal nang isinusuot, pinasuot na kasi namin sa kanila kahit malaki pa sa kanila noon. Ngayon, maliit at laspag na laspag na. Sa sobrang long overdue na ng pagpalit ng kanilang sandals, hindi ko na mabilang kung ilang beses kong sinuper glue yun.

Since need ko nang palitan, naging 2 ang criteria ko. First is the design. Kailangan walang pinipiling damit gaya ng Crocs sandals nila. Yung tipong kapag nagtravel, kahit yun lang ang bitbit solve na. Second is the cost. Ako kasi, praktikal. Kahit mura, hindi ako maselan as long as the thing does its purpose and hindi rin ako tatakonscious. Besides, kahit masira man o mawala, at least, hindi masakit sa bulsa.

Kaya when we went to Landmark last Sunday, nagscout kami ng mga sandals and we purchased this pair...

Nope! It's not Birkenstock! It's SPARTAN! Nakakagulat, right? Kahit ako nagulat nung nalaman ko what brand eh. Tapos yung price niya less than P400.00 lang. Pwede na di ba? Matibay din naman kahit papaano ang Spartan di ba? Hahaha! Imagine that, I bought 3 pairs, for the twins and Christoff, which cost less than P1,200.00 vs a pair of original Birkenstock of the same design that that costs around P5,250.00.

What do you think guys? 

High School Crush

Around 2 weeks ago, when we attended a sponsored dinner at a buffet restaurant somewhere in MOA, I saw my crush when I was in 4th year high school. Parang tanga lang ako dahil di ko alam ikikilos ko. Fumi-feeling teenager ba. Hahaha!

I even told hubby that I saw my HS crush...

Me: Be, halika dito dali...

Doc Padu: Bakit?

Me (whispering): Be, nandito yung crush ko nung HS... 

Doc Padu (kidding me): Tara, alis na tayo!

Me: Hahaha! Sira!

Anyway, ayun na nga... Speaking of fumifeeling teenager, para bang biglang nagflashback yung mga experiences ko kapag nakikita ko yung crush ko. Hahaha!

Ano nga ba ang mga yun?

*Pasulyap sulyap - kapag nandiyan so crush, aaligid na ako or pwepwesto somewhere na masusulyapan ko. 

*Spotting - familiar ba kayo sa term na yan? Ginagamit pa ba itong term na ito ng mga kabataan ngayon? Yan yun term kung saan alam mo ang whereabouts ng crush mo tapos yung tipong papanuorin mo na di niya alam. Example niyan is kung may basketball game tapos papanuorin mo.

*Excited na after lunch break dahil makikita na naman si crush. Sa school kasi namin, nilolock yung rooms kapag lunch break. Nagka-issue kasi sa mga klepto eh. Anyway, so after lunch, may pila na yan sa labas ng classroom bago buksan ang mga doors. Kaya naman excited ako dahil 1 section away lang kami and lagi ko nakikita sa pila si crush.

So ano naman ang naganap sa restaurant? Siyempre WALA. Hahaha! Gusto ko sana mag-hi man lang dahil kahit papaano batchmates kami pero na-shy ako eh. And besides, may ka-date ata. Hahaha!

Oh highschool life nga naman... Imagine, that was 18 years ago na? Ang tanda ko na pala talaga!

How about you guys? May moments din ba kayo na nakita niyo yung dati niyong crush? What di you do?

Tips: How to Clean A Stained Toilet Bowl

Pasensya na sa topic ha... Usapang inidoro kasi eh. Hahaha! Feel ko lang i-share dahil natuwa ako nung nilinis ko yung toilet bowl ng common CR namin.

Yung common CR kasi namin, bihirang magamit. Usually, we only use the master's CR. Nagagamit lang yung common CR namin kapag may visitors kami. Since bihira ngang magamit at I don't have a helper, bihira ko rin masilip. In short, nagkaroon ng stain yung toilet bowl which mukhang nakakadiri. Yung tipong malinis naman pero mukhang madumi.

Here is the picture...

Ang yucky ano? Actually, ang dami ko nang pinaglalagay diyan. Nandyan ang cleansing powder, Domex, Zonrox at kung ano ano pa. Ang dami ko na ring brush diyan na tipong ang sakit na ng braso ko pero ayaw pa rin matanggal. Ayaw ko naman gamitan ng muriatic acid dahil nadala na ako dun sa CR ng apartment namin. Hindi kasi ako marunong gumamit eh. So puro kong binuhos sa tiles, kaya ayun, nangitim dahil nasunog! Hahaha!

Then, nagkaroon ako ng light bulb moment. Sabi ko, lihain ko kaya? So ayun na nga, bumili ako sa hardware ng waterproof na papel de liha (sandpaper) yung pinakapino. Around Php 10.00 lang ata yun.

I tried muna a portion then nung napansin ko na hindi naman nasira yung bowl, niliha ko na lahat. Sobrang natuwa ako dahil natanggal yung mga stain!

Here it is...

Ok di ba?

How about you? Paano niyo tinatanggal yung stains ng toilet bowl or tiles niyo?

Ina's First to Six Month Birthday Celebrations

Halu!!! I'm back!!! Grabe ha, last time pala ako nakapagblog is January pa! Ganun pala talaga ako ka-busy... Sa ka-busy-han ko, di ko man lang napansin na malapit na pala mangalahati ang taon. Haaayyysttt... O kay bilis ng oras...

Speaking of mabilis ang oras, ang bebe girl ko mag-seseven months na sa 22! 5 months na lang at 1 y/o na siya. Omigosh!!! I need to start preparing na sa kanyang 1st birthday! Hala!

Since missing in action ako ng ilang buwan, I'll share to you the pictures of my unica hija during her monthly birthday celebration. Yes, may monthly pa rin. Kailangan pare pareho silang magkakapatid. Hehehe.

Well, kung si Christoff ay "postponio" dahil laging napopostpone or meron laging aberya sa mga events niya, si Ina naman may pagka "steal the spotlight". Why "steal the spotlight"? Kasi simulat sapul, may kahati na siya sa birthday niya at ako yun! Hehehe! We share the same birthday kasi eh. Sabi nga ng daddy ko, hindi niya raw alam kung matutuwa or maiinis sa akin ang anak ko in the future dahil ginawa kong pareho ang birthday namin. Imbis na sa kanya lang ang spotlight, may kahati siya. Binigay niyang example yung cousin ko na same birthday ng lola ko. Laging sine-celebrate yung birthday nila together. And for this year, nataon na debut niya tapos 85th birthday pa ng lola ko which parehong kailangang i-celebrate. Kaya nga niloloko ng mga relatives ko yung cousing ko na pag-iisahin ulit ang birthday celebration nila ng lola ko. Hehehe!

Anyway, ganun na nga, sa loob ng 6 na monthly birthday ng unica hija ko, 1 lang yung nag-celebrate kami na walang kahati. Hehehe!

For her first month, we celebrated it at Causeway Restaurant in Banawe. Sinabay namin dito yung advance birthday celebration ng Lola ko and Tita Ninang ko since wala yung parents ko sa mga birthday nila.

For her second month birthday, blowing of cake and picture picture lang ang naganap since we need to attend a reunion/Christmas celebration ng MMC IM batch ng hubby ko.

Ina's 3rd month naman, we celebrated it at home pero paspasan lang since we need to go somewhere dahil may event na kailangan i-attend si hubby and kasama kami dun.

We celebrated the 4th month birthday of Ina at Las Casas de Acuzar in Bataan. We were there also to celebrate our 10th year wedding anniversary.

Finally, wala nang kahati for the 5th month birthday celebration. We celebrated it at home. =)

And for Ina's 6th month, we celebrated it at The Wholesome Table at Capitol Commons together with the graduation celebration of the twins.

Ano masasabi niyo? Ang tipid di ba? Laging 2 in 1 ang celebration? Cake na lang ang kailangang bilhin! Hahaha!

So that sums up the first six months birthday celebrations of Christina Reine. I hope and pray na may time and energy pa ako to prepare for her next monthly birthday celebrations and of course, sa kanyang first birthday. =)

Shopping Spree for Christina Reine

Last Sunday, we  went to SM Southmall to buy Christina Reine (Ina) an outfit for her upcoming dedication.


Before I continue my kwento, I'll show you first a picture of hubby baby wearing Ina...

Ang cute nila ano? Slow clap din kay hubby kasi he is very willing to baby wear and wala ka talagang maririnig na reklamo sa kanya. Nakaka-inlove lalo ano? Hehehe.


There... balik na tayo...


Supposedly, dedication outfit lang talaga ang bibilhin namin. And here are Ina's outfit...

BUT... isa pang malaking BUT... biglang nagshopping spree kami for her!!! Paano ba naman, ang daming magagandang clothes for babies. Kung hindi pa ako nakapagpigil, malamang sobrang wasak talaga ang wallet namin.


Knowing me, hindi talaga ako bibili ng wagas eh. Maraming tanong muna lagi sa isipan ko bago bumili eh, like "Kailangan ba talaga?". Pero, may pahintulot ng aking asawa, so gow! Hahaha!


Here is our conversation while we are at SM:


Me: Be, ang gaganda o. Bibilhin ko ba?
Doc Padu: Maganda nga. Pang ilang months?
Me: 12 months
Doc Padu: Sige bilhin mo na, matagal tagal naman magagamit eh.
Me (About to return the items): Ang mahal eh. Huwag na lang...
Doc Padu: Sige na bilhin mo na yan. Matagal naman magagamit ni Ina yan eh.
Me: Sure ka?
Doc Padu: Oo. Para naman may maisuot si Ina kapag umaalis tayo.


O di ba? Yin and yang kami ni hubby. =)


Here are our loots for our unica hija:


Assorted dress...

Ok ba mga designs na napili ko? Parang gusto ko kasi na mala-prinsesa ang magiging mga outfit ni Ina eh. Para babaeng babae. Hehehe! =)


Pambahay clothes...

Some accessories...

Ang kikikay ng accessories ano? Sobrang nakakaaliw yung mga accessories sa SM, yung tipong gusto mo bilhin lahat. =)


Ang hirap pala kapag may baby girl ka na ano? Talagang parang may human doll ka. Ang sarap damitan!


I also bought something for myself and hubby. Wala kasi kaming susuotin na matino sa dedication eh. Alam mo naman kami, we seldom buy clothes and shoes. Bumibili lang talaga kami kapag may occasion or talagang kailangang kailangan na. Aside sa mahirap bumili ng mga clothes for us, we'd rather save na lang the money or spend it for the kids.


Here is the blouse that I bought...

A pair of shoes...

Siyempre, kailangan same hue kami ng suot ni hubby that's why I got him this short-sleeves polo...

I bought the boys new belts na rin. Nakakaawa na kasi yung mga belts nila kasi sobrang luma na.

Lastly, I bought a heavy duty pencil sharpener. Yung tipong pag-nasharpen na yung pencil, pwede nang maging weapon sa sobrang tulis. Hahaha! Kidding aside, I bought this sharpener na kasi nakakadepress yung mga nabibili kong sharpeners dahil ang papangit magtasa. Tipong ubos na yung lapis, hindi pa rin tasa dahil palaging napuputol yung lead.

So that's it! Yan ang pinagkaabalahan namin last weekend. =)

Family Studio Pictures

Since my brother is home for Christmas last year, hindi pinalagpas ni Mama G ang pagkakataon na makapagpa-studio picture kaming lahat. Eh paano ba naman, ang last na complete family picture namin is year 2012 pa. And that was when we went to the US and yung kambal pa lang ang mga anak ko. So there, Mama G scheduled the pictorial to be the day before my brother leaves.


"Eh ano ang susuotin natin? Formal formalan ba?" Yan ang mga tanong ko kay Mama G. Since mabilis mag-isip ang aking madir, naisipan niya na gamitin namin yung aming matchy matchy shirts. Kung bibili pa kasi kami ng ibang susuotin namin, aside sa kulang na sa oras at masyado nang magastos, baka mahirapan pa daw kami maghanap ng size. So 3 na lang ang binili na additional ni Mama G which is for my 2 brothers and Ina. Kung mapapansin niyo, iba na yung design ng kanila. Wala na kasi katulad ng nabili namin dati eh. Maybe you want to know where did we buy our matchy matchy shirts. We bought it at The Link Boutique in Greenhills. May other branches din sila eh, just search na lang yung FB page nila.


Going back, we had a pictorial at Great Image. Our experience? Hmmm... Madugo! Madugo na sa presyo and madugo pa ang pagpicture. Grabe talaga! Ang hirap kapag may mga batang kasama. Lalo na kapag toddler and baby. Argggghhh! Dun kami nagtagal! Hahaha! Ang hirap ipapose ni Christoff at ni Ina. Yung photographer nga, nauubusan na ng pasensya dahil sa stress eh. As in! Napasigaw na nga ng di oras para magtanggal ng stress. Hahaha! Supposedly kasi, dapat may picture yung mga apo lang. But... after so many attempts... FAIL talaga! Hahaha!


Pero in the end, may magagandang mga shots pa rin naman kami. Sharing you the photos that we selected:


Complete family picture...

Papa G and Mama G with their grandchildren...

The original family...

The siblings...

My family...

My parents...

My brothers...

My dad and my brothers...

Me and my mom...

Ang dami ba? Hehe!


Next month, magpapapicture daw ulit kami bago ikasal yung younger brother ko (Paolo). Kasama na yung future sister-in-law ko that time. Sabi ng mom ko, bibili raw ulit kami ng new set of stripes matchy matchy shirts. Pinaninindigan na niya na kami ay ang "the stripes" family. Hahaha!


So that's it pansit! =)

Our Happy Christmas 2015

Our Christmas is extra special last year. Why? Because my youngest brother surprised us. After 8 long years, he went home just to celebrate Christmas with us. Yes, Christmas lang. Di na siya umabot ng New Year dahil need na niya bumalik kaagad ng US dahil sa work niya. That is why instead of celebrating Christmas in our own house, we celebrated it to my parents' house para naman masulit ang uwi niya.




Here's a picture of me and my youngest brother, Ramon Jr...

At dahil sinimulan ko na ang picture picture, tuluyan na kaming nagpicture picture while waiting for Christmas.

Complete cast after 8 long years...



Pasensya na sa picture. Sa phone kasi ng dad ko galing eh, kaya no choice ako. In fact, nagalit (pero joke lang) yung bunsong kapatid ko dahil ang pangit daw niya sa picture na ito. Sorry naman kako, eto lang ang natanggap kong picture. Sabi ko nga eh, yung nagsend sa akin ng picture, halos nakapikit ang mata dito eh. Hahaha!

Wacky wacky this time...



O di ba? Sinabi na ngang wacky eh, pero dalawa lang kaming nagwacky sa picture na ito! Hahaha!

At dahil sobrang saya namin, nagwacky wacky shot na kami with all the addition to our original family. So from five, ten na kami lahat...



Siyempre, di pwede mawala ang family picture namin...



Sobrang sayang kasi tulogy si Christoff. =( Di bale, babawi na lang next time. =)

At 12:00 midnight, we all greeted each other Merry Merry Christmas then exchange gift na kami...



So sad kasi eto lang ang pictures ko that night, na lowbatt kasi ako. Yung ibang pictures nasa phone ng dad ko and di ko na nakuha. =(

The following day, I woke up the kids early so that they could check their gifts from Santa and para makapagready na rin for our yearly gift giving.

Here are my boys during the gift giving. Pinatulong ko sila magdistribute ng mga goodies sa mga tao...



After the gift giving, we ate brunch na and namasko na kami sa mga relatives namin and sa in-laws ko.

Before I end this blog entry, I just want to share the picture of  Nanay Anding (my grandma) and my Ina girl...



Ang cute ano? Nakakatuwa dahil naabutan pa ng lola ko ang apo niya sa tuhod. Hopefully, yung parents and in-laws ko maabutan din nila ang mga apo nila sa tuhod. =)

Have a fun and enjoyable weekend guys!